“EMPATİK HİKAYELER VE EĞİTİME BAKIŞ AÇISI”
Çocuğa emir kipleriyle konuşmak ters tepecektir.Çocuk doğası gereği yumuşaktır,sertlikleri sevmez .Emirler çocukta bir direnç oluşturup, itaatsizliğe sebep olacaktır.
Ama beraber bir oyun oynayarak ,bir kitabı veya bir olayı canlandırarak verilen eğitim ,çocuk eğitiminin merkezinde durmaktadır.
Aileden sonra eğitimi çevre alacaktır. Sonra okul işin içine girecektir. Aile ,çevre ve okul etkileşimi döngüsel olarak devam edecektir. Şimdi eğitim her yerdedir. Bir hastanededir.Bir sokaktadır.Bir bankadadır.Bir parktadır.Trafiktedir.
Kısacası insan olan her yerdedir.Eğitim insan ilişkilerinin alt yapısını hazırlar ve düzenler. Eğitim bir ağacın meyvesidir. Eğitim bir meyvenin tohumudur.Eğitim bir insanın kalbidir.Eğitim bir toprağın suyudur.Eğitim dünyanın güneşidir.
Eğitim üzerinde özellikle durmamın sebebi, çocuklarımızı “Saldım çayıra mevlam kayıra .” gibi eğitimle hiç bağdaşmayan bir düşünceden kurtararak yetiştirmemiz ,olsa gerek.
Aşağıdaki vecize ne kadar manidardır ,değil mi?
*Bir çivi yüzünden bir nal,bir nal yüzünden bir at,bir at yüzünden de bir atlı gidiverir…..FRANKLİN |
Bu sözü eğitime uyarlayabilir miyiz acaba? Söz konusu çocuk eğitimi olduğundan:
*Bir çocuğun yanlış eğitimi yüzünden bir aile ,bir aile yüzünden bir toplum , bir toplum yüzünden bir ülke, bir ülke yüzünden tüm dünya gidiverir…..
Yukarıdaki örneğe bir Hitler , bir Mussolini örnek değil midir? İkinci dünya savaşını onlar başlatmamış mıdır?Savaş sonunda nice uygarlıklar çökmüş, 55-60 milyona yakın insan ölmüştür. İnsanlık suçları ise ayrı bir konu vahşettir.
Şimdi eğitimin her yerde olduğundan hareketle ,trafikte kural tanımamanın sonuçlarını aşağıda inceleyelim:
“Trafik ,eğitimin sonuçlarının hemen alındığı bir ortamdır. Önemli bir eğitim alanıdır. Trafik geniş bir aile ortamı değil midir?Acaba bu ailedeki bireyler sürücüsüyle, yayası ile birbirine karşı gerekli olan saygı ve sevgiyi göstermiyorlar mı? Ülkemizdeki bu kadar trafik kazası eğitim eksikliğini mi göstermektedir?Ayrıca insanlar arasında iletişim kazaları da yaşanmaktadır.Bu iletişim kazaları iletişimin temeli empatik yoksunluktan mı ileri gelmektedir?
Acaba çocuklarımızı eğitemiyor, geleceğe hazırlayamıyor muyuz? Onları bilinçlendiremiyor muyuz? Sonuçta bir ülkeyi oluşturan aileler eğitim açısından ne kadar iyi donatılmışsa ,o ülke de iletişim kazalarına bağlı diğer bütün kazaların (özellikle trafik kazaları) o kadar az olacağı ortada değil midir?”