Ünye ve Karadeniz’in denizci efsanesi 1. Yasar Kaptan’in yegeni 2. Yasar Kaptan’i kaybettik. Çalistigi Ünye Kent Gazetesi ve ailesi ile Ünyelilere bas sagligiyla sabirlar diliyorum. O tipki amcasi 1. Yasar Kaptan ve babasi gibi serefli, insanligi ve halk adamligi ile sessiz ve yalniz olarak yasama veda etti.
Ünye Kent Gazetesi’ndeki yazarligina halkin çikarlari için vakarla devam etti. Ünye tarihine, toplumuna fener oldu. Kimseye yârendelik yapmadi. Alin teriyle yasamini sürdürdü. Ünyegillerce sevildi; sayildi.
Çok sevdigi dedesinin öykülerini gözü parlayarak cosku ile dinlerdi. Çocuk yasta dedesinin findigini bahçeden tasirken, esegin inatla yürümemesi, yükün yikilmasina ragmen harmana ulastirirdi. Dedesinin O’na topal koyunu kurbanlik almasina bile mizah ile yaklasirdi.
Yirmi yasindayken yeni kurulan “Sirin Ünye-Akkus’un Sesi” Gazetesinde mürettip olarak çalismaya basladi. Sene 1964, gazetenin ilk bes yazarindan biri oldu. Bu yazarlardan biri bendim, digerleri; Tahsin Kadioglu, Hayri Altuntas, Yüksel Sen.
Samsun’dan getirilen mürettip Kör Selahattin’i çok severdin. Ben onunla Samsun’daki matbaa da önceden çalismistim. Kör Selahattin karanlik bir adamdi. Ayni lakabi sevdigin Ünye Kent Muhabiri Ömer’e taktin; “Karanlik Ömer”. Aslinda sevgi ifadesiyle parlak kalpli Ömer’e…
Ilk bes köse yazarlari birer birer ebedi hayata göçtü. Bu yazarlarin son halkasi olarak bir tek ben kaldim.
Elli sekiz yillik köse yazarligi öyküsü ile yasaminin son gününe kadar Ünye Kent Gazetesi’nde yazdin; gazete ailesine abilik yaptin.
Ben 1958 yilinda Haydarpasa Lisesi’ne tahta bavulla Yasar Kaptanin motorunun findik çuvallari üzerinde yola çikarken, benimle olmustun. Giresun vapurunun 3. mevkisinde 16 kisilik kogusta yatagimi birlikte yapmistik. Vedalasirken kucaklastik, aglastik. Tipki son yolculuguna ugurlar gibi.
Türk – Japon Dostlugu ve Ertugrul Sehitleri efsanesini sen yarattin. Birlikte dernek kurduk. Aniti bin bir güçlükle yarattik. Çok gururlandigini gözlerinden okurdum. Bu eserdeki ismin ebediyen yasayacaktir.
Son olarak Türk-Japon Kültür Merkezi yapimi için ugras veriyorduk. Nihayet insaatina baskanlarindan söz aldik. Ünye’ye uluslararasi bir pencere daha açilacak. Ama sen temelinin atilmasini beklemedin. Herhalde ‘Nasilsa yapilacak’ dedin. Simdi bu merkezde de yasayacaksin.
Yoldas arkadasim! Ünye yararina olan tüm islerde beraber olduk. Amcan 1. Yasar Kaptan’a, sevgili babana, annene ve Rabbimize kostun. Allah’in sizleri Ridvan Cenneti’nde misafir etmesine duaciyiz. Sizler fani dünyadan göçtünüz ama eserlerinizle sevgi ve sayginizla Ünyegillerle yasiyorsunuz.
Emanet ettigin gazetecilik felsefenin sancagi Ünye Kent Gazetesi ailesi ile dalgalaniyor; Rahat uyu…
