MUSTAFA UĞUR ALAN


6 Şubat 23 Depremi Destanı


Okullara hazırlık yapılırken evlerde

Çocuklarda bir sevinç minicik yüreklerde

 

Erkenden kalkmak için uykuya yattı gözler

Sabah dört on yedide birden duyuldu sesler

 

Saatler gösterirken sabah dört on yediyi

Çok büyük bir sarsıntı sarmıştı Türkiye’yi

 

Kahraman Maraş idi depremin merkez yeri

Uykudan uyanmadan birden çöktü evleri

 

Ayağa kalkamadı odasının içinde

Bir anda çöktü tavan kaldı enkaz içinde

 

Binalar kâğıt gibi yırtılıp çöküyordu

“Sesimi duyan var mı” sesleri çınlıyordu

 

Umut ile bekleyen gözlerinde yaşları

Yürekleri ağlarken kaldırdılar taşları

 

Kurtarılan her canlı bir umut ışığıydı

Enkazda çalışanlar vazife aşığıydı

 

Binalar beşik gibi sallanıp yıkılırken

Gönüllerde dualar dışarıda beklerken

 

Enkazların içinde canlılar yatıyordu

Bekleyenler umutla enkaza bakıyordu

 

Aynı gün aynı zaman iki deprem salladı

Dünyanın bir yerinde böyle deprem olmadı

 

Makinalar kepçeler çalışırken hakeza

O anlarda bir bina çöktü döndü enkaza

 

Depremi duyan koştu en yakın bölgesine 

Yardım etmek istedi can ile ülkesine

 

Mevsim bahar değildi her yerde kara kıştı

Deprem bölgelerinde yağışlar başlamıştı

 

Karlı soğuk geceye çadırları kurdular

Üşümüş kişileri şefkat ile sardılar

 

Altı şubat yirmi üç depremin sabahıydı

Milli birlik olmanın şimdi tam zamanıydı

 

On şehirde on yerde çalışma oluyordu

Her geçen bir saatte can kaybı büyüyordu

 

Enkazların üstünü bembeyaz örtü doldurdu

Tipi yağmur bir yandan yürekleri dondurdu

 

Depremin tam merkezi oldu Kahraman Maraş

On ilde birden bire başladı sanki savaş

 

Malatya da Hatay da sesler duyuluyordu

Bütün yurtta insanlar uykuda uyuyordu

 

Diyarbakır, Kilis’te uyandı uykusundan

Nice canlar bir anda oldular yuvasından

 

Adana, Osmaniye aynı anda uyandı

Deprem geldi bir anda kapılara dayandı

 

Gaziantep Kalesi depreme boyun eğdi

Şanlıurfa depremle ayaklandı gerildi

 

Yabancı ülkelerden yurt içinden her yerden

Depreme yardım için el attılar hep birden

 

Enkazların altından mucizeler çıkıyor

Sevinçten ekiplerin gözyaşları akıyor

 

Ordu’dan Ünye’mizden giden ekipler vardı

Enkazın içerisinden taze hayat kurtardı

 

Düşük bir maliyetle yüksek bir bina yaptılar

Depreme dayanıklı diye yalan sattılar

 

Depremin adı zaten vardı yıllar içinde

Binaların çökmesi gaflet ihmal içinde

 

Karnı doymaz yemeye haramdır yediklerin

Hesabı sorulacak böyle mütayitlerin

 

Mehmetçikler o anda koştu geldi bölgeye

Enkazlarda çalışıp cana umut vermeye

 

Mucizeler üst üste enkazdan çıkıyordu

Kurtarılanlar sarılıp sevinçle ağlıyordu

 

Uzun saat içinde bir çocuk kurtarıldı

Enkazlar yeniden umutlar artırıldı

 

Devletimiz elini koydu taşın altına

Yaraları sararız sözü verdi halkına

 

Gece soğuk ayazda dinlenmeden ekipler

Enkazdan çıkarmaya yardım etti melekler

 

Ölenlere Rab’bimin rahmeti daim olsun

Yaralıya kalana Rab’bim şifalar versin

 

Depremler kırk altı bin üstünde canlar aldı

Milletime sağduyu birlik ve dirlik kaldı

 

Ünyeli Kulfaniyim gözümün yaşı durmaz

İki deprem bir anda dilerim daha olmaz 

 

 

 

YAZARLAR

https://www.facebook.com/%C3%9Cnye-Kent-Ofset-106507792092593