Yılın en iyi en anlamlı kısa filmi seçilmişti, gösteri salonlarında seyirci ve hasılat rekoru kırması bekleniyordu; bu on dakikalık filmin… Meraklıları gösterime gireceği günü iple çekiyordu ve o gün geldi çattı yılın en iyi kısa filmi artık büyük bir kalabalık karşısında gösterimdeydi.
Seyirciler; mısırlarıyla, içecekleriyle ve bütün meraklarıyla salonları doldurmaya başladı.
Film oynamaya başladı fakat filmde bir gariplik, bir hata var gibiydi, altı dakika geçmişti ama ekranda hep aynı sahne vardı, kameranın açısı sadece bir odanın tavanını gösteriyordu. Tavanın rengi, boyutu hiç değişmiyordu sabit duruyordu kamera açısı…
Yedinci dakikadan itibaren sahnede yine değişiklik olmayınca, seyircilerde homurdanmalar ve şikayetler başladı ve bazıları zamanını boşa geçirdiğini söyleyerek salondan ayrılmak istedi.
Aniden kamera açısı tavandan yere indi;
Ve başkahraman ekrana geldi, omurilik felci, tamamen engelli yatağa uzanmış bir çocuk görüldü. Gözleri sadece tavana bakıyordu ve vücudunun hiçbir yeri kıpırdamıyordu.
Mikrofondan bir ses duyuldu;
Bu engelli çocuğun hayatının her saniyesinde, her dakikasında ve her anında gördüğü sahnenin sadece sekiz dakikasını size sunduk ve siz bu sekiz dakikaya bile katlanamadınız.
Hayatınızın her saniyesinin değerini bilin ve ona göre yaşayın.
YILMAZ AKIN
28 EKİM 2024