Dünya da en sik akilli telefon degistiren ülkeler siralamasinda ilk siralardayiz masallah.
Hiç isi olmadigi halde, ya da isi olsa da kazancina tezat yüksek fiyatla akilli telefon almaktan geri kalmayan insanlarin hat safhada oldugu ülke burasi… Ekmegin en çok israf edildigi ülke olmakta basi çeken ülke burasi.
Diyeceksiniz ki iyi taraflar yok mu? Onu yazsana! Yazarim tabi.
Ama’’ iyi elde var’’ bir zaten… Önemli olan arizali olan sosyolojilerimizi tamir etmeye çalismaktir, iyimizi kutsamak degil!
Geçenlerde sabah gazetesinin günaydin ekinde rastladigim bir Japon ögrencinin ülkemiz ile ilgili saptamalarini paylasmak istiyorum: Japon bir doktora ögrencisi, tezinin bir parçasi olarak Türkiye’de yasayip Türk kültürüne dair izlenimlerini yazmis.
Ögrencinin dikkatini çeken toplumsal özelliklerimiz sunlarmis: Türklerin plan yapmamalari ya da kolayca degistirmeleri, sözlerinde durmamalari, dakik olmamalari, sürekli iyimser olmalari. Daha baska, bizim için öncelik sirasi aile, arkadaslar ve ismis. Bunun yani sira, Türkler çok yüksek sesle gülüyor ve konusuyorlarmis.
Öte yandan Japon is adami Sakura’nin da Türk insanina dair yaptigi su tespit var: Siz Türkler rahatiniza çok düskünsünüz. Mütevazi yasamiyorsunuz. Daha sonra borç batagina giriyorsunuz. Ben is adamiyim ama siradan bir evim, arabam var. Görüyorum ki sizde öyle degil. Asgari ücretli de dahi en lüks telefon var. Marka sevdaniz var. Biz Japonlar yatirimi ‘’lükse degil’’ bilgiye yapiyoruz.
Ama benim telefon bu Japon’un tarifine uymuyor. Gazeteci oldugum ve durumum el verdigi halde hala akilsiz 150 TL’lik telefona sahibim… Olsun, gene de telefonum benden akilli olmasin… Ne olur ne olmaz.
Ben biraz gericiyim bu konularda galiba. Cep telefonlari ilk çiktiginda ben ilk alanlardan degildim.
Yahu bir gün baktim, sanayi sitesinde yanimda çalisan kalfada telefon var, bende yok iyimi.
Ayni sene günlerden bir gün Samsun’dan dönüs için otobüs beklerken oglum el arabasinda hamsi satarken cep telefonuyla konusan adami isaret ederek; birak baba Allah askina, hamsicide bile telefon var, sende yok, dedi.
Iyi ulan, simdi de 50TL’ye satsam kimsenin almayacagi tiriskadan aptal telefonum var… Alsaniza hediye bir telefon keratalar! Saka, saka… Bizim akilli telefonlara degil, akilli insanlara, daha dogrusu akilli olmaya ihtiyacimiz var!
Nerede kalmistik? Evet… Japon is adami hakli… Adamin kazancina, birde aldigi otomobile bakip sasiriyorsunuz… Issizlerin elinde bile birkaç milyarlik telefon var. Hani derler ya, ayrani yok içmeye, tahteraballi ile gider s….ya.
Almanlardan kendi yaptiklari Mercedes’e binen az ha… En fazla kim mi biniyor? Basta Türkler olmak üzere yabanci isçiler.
Ha, birde en fazla israf eden zenginlerdeniz, Müslüman’iz ‘ya… O bakimdan!
Elin gâvuru ekmegi ne kadar lazimsa o kadar aliyor, gramajla… Eti gram isi aliyor, gerekirse 200, ya da 300 gram… Meyveyi de öyle.
Simdi bizim kasaba gidip 200 gr kiyma istesem mös mös yüzüme bakar, çiktiktan sonrada ne kil adam yag bu diye dedikodumu yapar. Dedikodu da yapariz, neticede Müslüman’iz caniiim.
Ayagi yorgana göre uzatmak mi? Kaçinci devirdesin!
Ecevit kartal otomobile biniyor diye az gülmemistik… Ee met etmek gibi olmasin, tasarruf yapana kil adam damgasi vurma meziyetimiz vardir. Ürettigimiz 120 milyon ekmegin 20 milyonunu çöpe atan Müslümanlar olarak Allahin yegin, için, ama israf etmeyin ayetini idrak etme sekte, o kadar kadi kizinda da olur… Buna ragmen bizde herkes en iyi Müslüman’dir Masallah.
