Kimi sevgisinden, kimi mecburiyetinden, kimisi de çaresizliğindendi tüm bu boyun eğmeleri, suspuslukları..
Tükenmiş olsa da yine çabalaması, yeniden var olmaya çalışması..
Ve;
Ne 6’ si başlangıcı oldu bu hayatta kadının ne de 56’ si sonu.
Yas gözetilmeksizin;
Kadın olmak yetiyordu aslında öldürülmeye.
Kadınsan yoktu isteklerinin de hiçbir hükmü. Sana uygun gördükleri tek şey de mükâfatmış gibi sana sunulan, aksinin de yanı sıra dayatılan zorbalıkların karşılığının sevgi çerçevesi adı altında şiddetle bütünleştirilmiş haliydi…
Tek bir cazip yani da yoktu sana dair.
Tutunacak dalları uzattıklarından çok, kırık yanlarını verdikleri için bir de buna karşılık mütefekkir olmamızı bekler oldular.
Kimileri en yakınlarının, kimileri de yanlış kararlarının kurbanlarıydı onlar…
Ne erkek kadından, ne de kadın erkekten üstün olmalı ve her şey de yerli yerinde dengine göre kurulmalıydı…
Sizleri bilmem beyler ama bizler sayenizde birçok hayali gökyüzüne emanet ettik ….
Ve;
Kadın öldürülmüş diyoruz!
Niye diyorlar?
Niyesi mi kaldı ki dünya!
Şortu var
Mini eteği var
Boşanmak istiyorum demesi var
Güçsüz bedeni var
Sahipsiz yani var
İhtiyacı var
Aman bir de cani olmasın kadının
Yoksa “ ÖLDÜRÜLMESI “ diye de bir şeyi var ...!!!!!
Kadınlar susmadı, susmak zorunda bırakıldı
Erkekler vurdukça
Kadınlar öldürüldü ...
