ORDU, gelismislikte Türkiye genelinde 60.’inci...
(En dogudaki Artvin’den, kervan geçmeyen Sinop’tan ve küçücük Giresun ve Rize’den çok daha geride)
ÜNYE, Ordu genelinde 3’üncü, Türkiye genelinde ise önünde 265 ilçe var.( Mesela Hopa Ünye’nin çok önünde)
Daha önceki raporda 249 ilçe vardi. 15 ilçe daha Ünye’nin önüne geçti...
SIYASET-KAMU-STK’LARA KADAR; YANDAS SOYDAS, ENIK CÜCÜK, KOLTUKLARI BIRAKMAYANLAR; KÜRSÜ-YEMEK MUHABBETI TOPLANTILARI ILE RESIM POZLARI VERMEYI IYI BILENLER, BIR DE TAS ÜSTÜNE TAS KOYMAYI BILSELERDI HIÇ GAM YEMEZDIM...!!!
Birakin tas üstüne tas koymayi, TÜRKIYE 2053 ULASIM MASTER PLANINDA kagit üzerinde dahi Ordu’nun bir esamesi okunsaydi..!
Hiç gam yemezdim ..,
Yil 2022...
biz zannettik ki;
Okul yapilmissa sadece bize yapiliyor. Organize sanayi yapilmissa helal olsun bize. Her ne yapiliyorsa ... hastane, yol, kültür merkezi,
Kültür merkezi ... kültür merkezi... kültür merkezi...!
Oysa; Türkiye’de egitimden sagliga, ulasimdan sanayiye her alanda her yerde bir seyler yapilmisti. Dolayisi ile her ilin siralamasi degismiyor, gelisimi ise hepsinde üç asagi bes yukari ayni oranda artiyordu.
Siyasilerin sanki ayricalikliymisiz gibi demeçler vermesi bos bir algi yaratma çabasindan baska bir sey olmadigi ortaya çikti.
GELELIM ÜNYEMIZIN GELISIMINE:
Biz Ünye olarak hep tarih boyunca beklentilerimizi yüksek tuttuk. Siyasette ve bürokraside önemli yerlere gelen devlet adamlarimizdan, bizi hep diger ilçelerden ayiracak hizmetler bekledik.
1-40 yildir organize sanayi bekliyoruz.
Diger ilçelerde ikincisi hatta üçüncüsü oldu.
2-Niksar- Ünye karayolunu otoyol konforunda bekliyoruz. Dere içi otoyolu projelendirilmisti. Hatta Çet Raporu bile alindigi söylenmisti.
3-Her ilçede olan büyüklükteki limanimizin bir Port Limana dönüsmesini bekliyoruz.
4-Onlarca yildir Üniversite yatirimi bekliyoruz.
5-Ilçemizden geçecek demiryolunu bekliyoruz.
YIRMI YILDIR BU BES MADDENIN SEÇIM MEYDANLARINDA SÖZÜNÜ ALDIK, AMA BIRININ BILE ÜSTÜNÜ HALA ÇIZEMEDIK.
Biz bunlari beklerken, sürekli büyüyen nüfus karsisinda;
Sehir içi trafigimiz dügüm oldu. Hala mevcut yollarin tamiri ile ugrasiyoruz. Yeni ulasim akslari yaratamiyoruz.
Egitim binalarimiz yetersiz kaldi. Üniversitemizi ögrenciler tercih etmez oldu.
Hastanemiz önemli hastaliklarda tercih edilmez oldu.
Kültür sitemiz bekliyor.
Organize sanayimiz, mevcut tesislerin kentsel dönüsüm rezerv alanina döndü. Büyük yatirimlarin arazi ihtiyaçlarini hala karsilayamiyoruz.
Hala issizlik ayni oranda devam ediyor.
En önemlisi Ünye oldugumuzu unutup, siradan bir kentmisiz gibi bir anlayis sarivermis yöneticilerimizi.
Hala gelecegimizi, bir Stratejik Master Plani üzerinden konusamiyoruz.
Önemli yerlerde, bakanlik yapan adamlarimiz oluyor.
Biz hala ayni yerde, ayni seyleri konusmaya devam ediyoruz.
