Geçtigimiz Pazar günesli havayi da firsat bildim.
ULUGÖL’E gittim.
Ögle saati Fatsa/ Çamas üzerinden Gürgentepe, oradan Gölköy ve Ulugöl…
Keyifli bir seyahatti.
Hanimin her gezide hazir bulundurdugu termos ile çayimiz, arabamizda bulunan rejisör sandalyemiz, begendigimiz her yerde durarak, bu havanin tadini çikarmamizi sagladi.
Çamas’i doku olarak gezme firsatim oldu.
Gürgentepe belki Pazar olmasi nedeniyle sakindi.
Tepede, Gürgentepe Belediye Sosyal Tesisleri ilgimi çekti. Manzarasi nedeniyle görmek istememe ragmen vakit kalirsa, dönüste ugrarim düsüncesiyle devam ettim.
Ardindan Gölköy.
Hep duyarim.
Orayi da gözlemleme firsatim oldu.
Magazalari ve bina yapisiyla ilgimi çekti.
Hatta Ordu Büyüksehir’in sehir aydinlatmasinda kullandigi led isikli direkler, estetik açidan hosuma gitti.
Oradan devamla Ulugöl tabelalarini takip, zaman zaman navigasyon yardimiyla o muhtesem dogaya kavustuk.
Açikçasi burada elestirim var.
Ulugöl yolunda birçok yerde çalisma…
Ancak, tabelalar ile yönlendirme yok. Sanki herkes yolu biliyor gibi, önemsenmemis. Birkaç yerde sorup, tarif almak zorunda kaldik.
Ve giris.
Belediye 10 Tl giris ücretiyle hosgeldiniz, diyor.
Bu yanlis degil.
Çünkü temizlik ve bakimi iyi buldum.
Özellikle disaridan gelen yabancilarin, dügün konvoylarinin, dogaya tutkunlarin, piknik meraklilarinin hem fotograf, hem de mesire alani buralar.
Ulugöl tabelasi önünde, göl manzarasi ve arka planda sonbaharin renkleriyle fotograf aldiran, huzur veren bir yer.
Tam zamaninda saat 16.00 gibi gezebildigim, benim de sizler için kayit aldigim mükemmel bir doga.
Ve dönüs.
Yine Gölköy üzerinden Gürgentepe..
Saat 18.30’u bulunca aciktik. Hani merak etmistim ya!
Belediye Sosyal Tesisleri’nde yemek yiyelim, istedim. Ancak içerisinin oldukça soguk olmasi nedeniyle kararimiz, sonraya ertelemek oldu.
Gürgentepe Belediye Baskani Yasar SAHIN’E buradan da hatirlatayim. Benim gibi gidip, dönenler oldu. Isitmak zor olmasa gerek!
Gürgentepe’de gözüm Salih’in yerini aradi.
Ancak, geç oldugu için göremedik.
Dönüsü ise daha kisa oldugunu düsündügüm Altinordu üzerinden yaptim. Fakat yol çalismalari ve trafik yogunlugu nedeniyle sonra pisman da oldum.
Keske yine Çamas üzerinden dönseydim dedim.
Ünye’ye ulastigimda hava sogumus, hatta siddetli saganak yagisla bana kisi hatirlatmisti.
Yine de oldukça yorucu, ama bir o kadar da keyif veren gezimiz sona erdi.
Tavsiye ederim.
Sonuçta sunu gördüm ki; Bizim çok hissedemedigimiz hizmetler yukarilarda var.
Bu beni de mutlu etti.
Ben satirlarimi yazarken de 29 Ekim Cumhuriyet Bayrami Programi geldi.
Dopdolu.
Eskiyi hatirladim. Hüzünlendim!
O bayramlarda davet edildigimiz Cumhuriyet Balosu..
Yok.
Ona buna yemekler verilirken, birde Cumhuriyet Balosu adinda da verilse ne olur?
Simdi balolar neden yok, bilen var mi?
