Sahi nasıl sahip olunur huzur ve mutluluğa… Çok paraya, şöhrete, geniş imkânlara sahip olunarak mı?
Böyle olsaydı, dünyada en fazla intihar olayları, geniş sosyal hakların ve refahın olduğu İsveç’te olmazdı.
Dünyanın en zengin kadınlarından Kristina Enosos’e babasından çok büyük servet kalmıştı.
Ama o dört tane koca değiştirmesine rağmen hiç mutlu olamadı. Sonra hayatı Arjantin’de bir otel odasında sonlandı. Geniş imkânlara sahip nice şöhretler vardır ki, mutsuzluğun cenderesinde kıvrandı, ya da intihar etti.
Günümüzde ruhlar sıkkın, bıkkın, öfkeli, tahammülsüz. Elde olan yetersiz geliyor, daha fazlasına ulaşamamak ise insanlarda strese ve savrulmalara yol açıyor.
Evet, bireyler arasında sosyal ve ekonomik farklılıklar olabilir. Bu dünyada hep böyle olmuştur ve olacaktır da. Herkesin eşit haklara sahip olması tezini savunan sosyalist ülkelerde herkes eşit ve mutlu muydu? Hayır!
Çünkü o ülkelerde de seçkin bürokrasi elitler halka göre farklı yaşam şartlarına sahipti.
Elde olanın kıymetini çoğunlukla anlayamayız bazen. Büyüklerimizin, kurtuluş savaşı ve Cumhuriyetin ilk yıllarındaki yoklukları anlattığı öyküler hatırlanmıyor çoktandır. Kıt imkânları yaşayalım ilerlemeyelim demiyorum, ama elde olanın kadrini bilelim, şükredelim diyorum.
Geçenlerde bir arkadaşım iyi imkânlara sahip olmasına rağmen yakınınca; seni Afrika’nın fakir bir ülkesine götürüp bir ay ‘’o yoksul insanlarla yaşatmak lazım’ ’dedim.
Şükretmek sadece dindarlara has bir şeydir takıntısından arınmak gerek… Yetinmenin eşdeğeri olan şükretmek her millette vardır. Şükretmek bir mutluluk iksiridir ve mutluğun inşa edilmesinde temel ihtiyaçtır.
Sıkıntılarını azaltmak maksadıyla içki ve sigara olmak üzere madde bağımlısı olan insanlar belki geçici olarak sıkıntılarını dondururlar, ama kısa süre sonra mutlu oldum duygusunun yerini sağlığın bozulması ve mutsuzluğun aldığı görülür.
Yine aynı şekilde mutlu olmak için alışveriş yapmayı abartıp alışveriş bağımlısı olmak, internet bağımlısı, TV bağımlısı olmak, tam tersine önce yalancı mutluluk vermesine rağmen sonrasında bunlarında tam olarak mutlu olmaya yetmediği aşikârdır. Çünkü bağımlılık geçici bir mutluluk vermesine rağmen, sonrasında karşılaşılan negatif gelişmeler nedeniyle insan tabiatına aykırıdır.
İşte günümüz insanı çoğunlukla maalesef yanı başındaki mutluluğu göremeyip, mutluluğu farklı kulvarlarda aramaktadır.
Özümüze dönmek, ham iken yanmak, pişmek lazımdır. Değerler eğitimi bu bakımdan önemlidir.
Bizi biz yapan değerlerimizi, özümüzü, varlık sebebimizi anlamak ve yaşamak lazım. Onun için hep değerler eğitimine eğitim müfredatında yeteri kadar yer vermek gereğinden bahsediyorum.
Cumhuriyet bayramı törenlerinden ayrıldıktan sonra eve gitmek üzere dolmuşa bindim. Yaşlılara normalde yer verilmesi gerekir de, üstelik üzerimde Gazi üniforması olmasına rağmen gençler görmezden gelerek yer vermediler… O sırada bir bayan ‘’buyurun siz oturun’’ deyince ‘’ teşekkür ederek lütfen siz oturun dedim.
Bayanın bu davranışından utanan bir genç kalktı bana yer verdi. Meğer o bayanda bir Gazinin kızıymış.
Gençlerimiz aslında pırlanta gibi, onlar bizim geleceğimiz. Ama o geleceğimiz olan gençlere değerlerimizi, özümüzü ve kültürümüzü öğretmemiz lazım. Bir milli şuur ve kültürün yerleşmesi yüzlerce yıl alır, ama kaybedilmesi o kadar çabuk olur ki, şaşırıp kalırsınız. Bunun için artık zengin ülkeler kendisine uydu yapmak istediği ülkeleri topla tüfekle değil, milli değerlerini yok etmeye çalışarak kendilerine bağlı hale getirmeye çalışıyorlar.
Evet, başlığımızı huzuru ve mutluluğu bulmak diye koyduk: Çünkü yaşamını öz değerini ve dini inançlarını kavrayarak sentezleyen kişi mutlu olmanın da adayı demektir.
Bizden önceki büyüklerimizden hep dinledik, kıt imkânlara rağmen onlar nasılda doğal ve mutlulardı.
Öyleyse huzuru ve mutluluğu tesis etmek için önce şükretmek, kendimizi sevmek, yaratandan dolayı tüm canlıları sevmek, merhameti ve adil davranmayı, hoşgörülü ve affedici olmayı hakim kılmak desturumuz olmalıdır.
