Bugün geldiğimiz noktada gördüğümüz odur ki, ucuz malın alıcısı çok oluyor.
Basit düşünen, içi doldurulmamış kafalarla etrafına ahkâm kesen ve şişirilmiş egolarla kibir abidesi haline gelmiş insanların talibi çok oluyor maalesef.
Mütevazı yaşayan, kalp kırmaktan korkan, iyi niyetli ve iyi huylu insanlar bu vahşi piyasada eziliyor.
Anadolu'nun asil ve köklü kültüründen uzaklaşan, kendi tarih ve medeniyetine yabancı, Batı hayranı, akıl fukaraları çoğaldıkça bu toprakların öz çocukları kendi yurtlarında garipsenmeye başlandı.
Ve asıl mesele şu ki, bu olaylar her geçen gün artıyor.
Evvela şunu çok iyi idrak edelim.
İthal kültür ve medeniyetle bu iş olmaz.
Tarihimizi, kültürümüzü, sanatımızı, müziğimizi ve dahi bütün bir medeniyetimizi tahrip ediyor.
Fakat üzüldüğümüz asıl mesele bu kadim milletin evlatlarının bugünkü geldiği haldir. Ki edep ve ahlaktan yoksun kişilerin piyasa değerinin yüksek olması.
Üstünlük takvadadır diyen gül Peygamberin ümmeti olarak biz biliriz ki Allah kalplere bakar.
Bizim için asıl kıymet insanın gönlünün güzelliğidir. Kişinin çok yakışıklı, çok zengin veya yüksek makamlı olması kıymetini artırmaz.
Hem bilelim ki nice sultanlar vardır. Rabbimizin katında değersizdir. Gerçek makamlar Rabbimizin yanındaki makamdır.
Sözüm odur ki tenekeye altın muamelesi yapmaktan vazgeçelim. Elbette ki yaratılan her varlık kıymetlidir. Fakat haddini hududunu bilmezlere de Sultan muamelesi yapmak akıl işi değildir.
Şimdi etrafımızdaki insanların asıl kıymetini bir ölçelim.
İnsanla arkadaşlık ettiğimiz kişiler bizi değerli mi kılıyor? Yoksa basitleştiriyor mu? Bu soruların cevabını verelim ve ona göre davranalım.
Sırf ucuz insan yüzünden Rabbimizin huzurunda mahcup olmak istemeyiz değil mi?