İSMAİL CANBULAT


KENDİNİ ASLAN SANAN KÖPEKLER!


Birakin simdi ABD'nin, “Gölge CIA” Stratfor'un, “Amerika Derin Devletinin Sesi” CFR'nin (The Council On Foreign Relations) “çomarlarinin”-“beslenmelerinin” dinamitledigi Türkiye Gündemini de, gelin size bir masal anlatayim...

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde bir elenmis iki elenmis,

bakmislar üçüncünün de dibi delinmis.

Kim deldi, kim deldi, nerede bizim Veli?

Hem akli yok, hem Deli!

Var varanin, sür gezenin; tatli yiyelim, tatli konusalim.

Ben de düzdüm bunu, ipe serdim unu,

Hist! Ne yapacaksin ak fistanli donu?

Gel gidelim masal dinlemeye!

“Olmus Masallar” anlatan, hiç yalan katmayan

Masalci Canbula Ismail, açti agzini, yumdu gözünü,

bak bakalim ne söyledi?

HADI, BUYRUN SEVGILI MASALSEVERLER;

“KENDINI ASLAN SANAN KÖPEKLERIN ACIKLI HIKÂYESINE!”

Zamanlarin birinde, masal gibi bir ülkede, sahibinin “kedi kilikli” dedigi “KENDINI ASLAN SANAN” evcil bir köpek ve arkadaslari varmiiis.

Bu köpek; ciliz beyaz tüyleri olan, “kükreme” sandigi “çatlak borazan sesi” ile mahalledeki kedileri bile korkutamayan ama aç kalinca Aslan olmaktan hemen vazgeçen, aslini hatirlayip köpeklesen, sahibinin kapisinda kemik bekleyen, “kemik veren” kim olursa onun pesinden gitmekten de çekinmeyen bir köpekmis… Mahalledeki diger köpekleri de etkilemis bu saskin; onun da kendilerinin de Aslan olduguna inanmislar bunlar!

Ama onlar, Aslanin cesarette de adalette de cengâverlikte de tirnagi bile olamayacak, “sahiplerinin tasmali çomarlari” olan “köpeklermis” sadece…

KÖPEKLER KENDILERININ ASLAN OLDUKLARINA NASIL BU KADAR INANMISLAR PEKII?

Her sey; Ormanlar Krali Aslan’in destanini, kahramanliklarini ve basarilarini anlatan “ORMANLAR KRALI ASLAN’IN BÜYÜK DESTANI” adli bir kitabi sokakta tesadüfen bulmalari ile baslamis…

Masal bu ya;  okumayi bilen Köpek ve Arkadaslari, “Aslan’in Kitabini” okumaya baslamislar ve iste o zaman olanlar olmus!

Aslan’in büyük destanini ve ormanda çok sevilmesini fena halde kiskanmis, ondan “gözleri kör olurcasina” nefret etmis ve aynaya bakinca da kendilerinin Aslan olduguna, hatta O’ndan daha güçlü olduklarina inanmislar...

Köpek, “kedi kilikli” bir hayvan olmadigina ve rengiyle parlak tüyleri ile bir Aslan olduguna kanaat getirmis, hatta tüylerini sariya boyamis ve Aslan gibi davranmaya baslamis!

Aslan’in zalim bir Kral olduguna, kendisinin daha iyi bir Kral olduguna ve ormani daha iyi yönetecegine kendini de inandirmis, diger köpekleri de…

ZAVALLI KÖPEK, ASLANIN RESMINE BAKIP BAKIP NEFRETLE HAVLARMIS!

Aslan pozlariyla salin salina, orman sandigi parka gitmis, kedileri vahsi hayvanlar yerine koyup kovalamis.

Lakin karni acikmis çöpleri karistirmis ama bir sey bulamamis…  Sonuçta sadece “sahiplerinin” elinden bir sey almaya alisik bir köpekmis o; öyle ormana gidip, Aslanlar gibi mücadele etmeye alisik degilmis ki… Onun mamasi, kemigi sahibin elindeymis. O da kös kös eve gidip kemigini yalamis…

KÖPEGIN SAHIBI DE ÇOK ZALIM VE KÖTÜ NIYETLI BIR ADAMMIS!

Bu “kedi kiliklinin” bir anda cesaretlenmesinden dolayi aklina bir fikir gelmis!

 “Bu iyice havaya girdi, o zaman planlari uygulama zamani! Ne zamandir yildirmak, korkutmak, saldirtmak istedigim düsmanlarim vardi!” diyerek, köpegini, kime düsmansa, onlara saldirtmis!

MAHALLEDE HERKESE RACON KESEN, IYICE HAVA GIRMIS KÖPEK VE ÇETESI, ORMANA GIDIP ASLAN’A SALDIRMAYI PLANLAMISLAR.

Onu yenip, diger orman sakinlerini güya Aslan’a karsi gelmeye cesaretlendirerek, ormani ele geçireceklermis!

Gözlerini iyice kör etmis  “Aslan Nefreti” ve salakça hayâlcilikleriyle, Orman’a destursuz dalmislar bir gece yarisi (akillarinca pusu atacaklar ya)! Ve kükreme sandiklari “kiçik” sesleriyle ortaligi velveleye vermisler!

ORMANLAR KRALI ASLAN, BIRDEN ORTAYA ÇIKIP KÜKREYIVERMIS!

Köpekler korkularindan altlarina etmisler, zavalli sesler çikararak kaçmaya çalismislar amaaa…

“Aslani parçalamaya çalismak”, “ormana ele geçirmeye çalismak”… Iste bütün bunlarin bir bedeli varmis.

Ve Aslan kükreyerek, keskin disleri ve güçlü pençeleriyle yüksek bir kayanin üzerinden üzerlerine dogru atlamis!

SONRA NE MI OLMUS?  

“KISSADAN HISSEMIZ”DEN ÖGRENELIM:

MAHALLENIN CESUR VE BILGE KEDISI “GLI”, MEGERSE BÜTÜN BU OLANLARI, ONLARIN BÜTÜN MACERASINI, BIR KENARDAN SEYRETMEMIS MI?

Sonunda da onlarin bu aptalliklarina dayanamayip, çikmis, Aslan’in yemeye bile tenezzül etmedigi ama paçavraya çevirdigi o geri zekâli köpeklerin karsisina ve haykirmis aci gerçegi zavalli suratlarina!

“SIZ KÜÇÜCÜK KÖPEKLERSINIZ! BIR ASLAN DEGILSINIZ!

BIR KÖPEK ASLA BIR ASLAN OLAMAZ!

BIR ASLAN DA ASLA KÖPEK OLMAZ, KÖPEKLIK YAPMAZ!”

“GLI”NIN bu “aci ama gerçek” sözleri karsisinda giklarini bile çikaramamislar, kuyruklarini arka bacaklarinin arasina kistirip, -beceriksizliklerinden dolayi sahipleri de kovdugu için- lagimdaki inlerine dogru defolup gitmisleeer!

Evet dostlar,

Bu “köpekler” sadece masalda yer alan yalanciktan köpekler degiller, gerçekten de varlar!

“Erkek Oglu Aslanlara” havlarlar, sonra da telef olur giderler!

GÖKTEN ÜÇ ELMA DÜSMÜÜÜS…

BIRI ASLAN OGLU ASLANLARA,

BIRI MASALCIYA,

BIRI DE DINLEYENLERE…

(“Köpeklere” tabii ki bir sey yok!)

 

(Bernardo Atxaga’nin, “Kendini Aslan Sanan Sola” adli hikâyesinden esinlenerek kendi kalbimden bu masalcigi…)

YAZARLAR

https://www.facebook.com/%C3%9Cnye-Kent-Ofset-106507792092593