Bizim memlekette bir şey “…izm “ ile bitiyorsa kulak tırmalar. Ben ve benden sonraki kuşak 80 sonrasının bilgisayar çağına yetişmiş apolitik çocuklarıyız. Bir çoğumuz siyaset ile TV ana haberleri kadar ilgilenerek bir kısmımız da gerekli olduğunu hissettiğimiz zaman ilgilenerek ilişki kurduk kanaatindeyim. Köşe kısa,biraz kestirme gideyim şöyle ki; iş, aş ve kariyere ulaşma aracı haline gelmiş siyaset kurumları ilk önce kendinin sonra hısım akrabanın menfaatini muhafaza için kullanılan bir aparat olarak görülüyor ekseriyetle bizde.
Nepotizm, kayırmacılık veya akraba kayırma, öznel ve adil olmayan şekilde yapılan ayrımcılık anlamına geldiğinden siyaset ve millet arasındaki ilişkiler önce nepotizme uygunluk şartı arıyor memlekette. Bunu İslam Peygamberinden (Son Peygamber Hz.Muhammed Mustafa S.A.V ) refere etmeye çalışan siyasetçiler mi istersin akrabasını kayırmayan siyasetçiyi “ beceriksiz “ faydasız tespit eden mi ve dahi “ kardeşini develete işe yerleştiremeyen, ihale aldıramayan beceriksize devlet emanet edilmez “ hastalıklı düşüncesine kadar zıvanadan çıkmış bir meseledir bu.
Yerel seçimlerde 1. Parti olan CHP (Türkiye İttifakı) Genel Başkanı Özgür ÖZEL ‘in baba evi çağrısı da iktidar yüzü görmemiş babaların iktidar yüzü görmememiş çocuklarına “ gelin babanızın evine dönün,iktidardan kendi namına nemalanmayan babalarınız gibi olun” çağrıdır aslında. Buna evet diyen milyonlarca iktidarı sadece TV den izleyen komşu çocuğundan tadını dinleyen bir nesil için CHP belediye başkanlarının akraba atamaları pek iyi bir örnek olmaz. Zira, bundan vazgeçilmezse, babalarının ideallerinin peşinden gidince akraba kayırmacılığına destek vermiş olduklarını gören çocuklar aslı varken muadiline ne gerek var deyip CHP dışında kim varsa ülkeyi onların yönetimine elleriyle teslim ediverirler.
Akraba, eş, dost değil, millet ve gelecek kayırarak hizmet edenlere selam olsun.
Gurbetten Hasretle…
Av. Koray MARAL / İstanbul Barosu
