Popüler kültür popüler olmayan şeyleri sevmediği için sıradan şeyleri çıkarıp attı hayatımızdan.
Sıradan, öyle dümdüz, çok şekil verilmemiş, işçiliği az ve sade şeyleri epey bir özledik.
Sanatta, edebiyatta, fikirde, söylemde, giyim-kuşamda veya herhangi bir konuda sıradan şeylerle takılmak isteyen mutlaka popüler kültürün hegemonyasına takılıyor.
Ve mutlaka sıradan şeylerden nefret edilmesi gereken bir propaganda ile karşılaşıyor.
Sıradan ve sadece şeylerle mutlu olmak istiyorum diye düşünüp hengâmeden ve curcunadan sıyrılmak istersen ayıplanmakla kalmaz, basit ve bayağı damgası da yersin.
Ya makam putu dikilir karşına ya da popüler kültürün en sevdiği şey olan statü.
Düz ve sade kıyafet giyip, düz bir yolda gideyim, düz ve sade kelam edip, sade bir kahve içeyim ya da sade bir arabaya binip, düz bir insan olayım diye hayal kurmak yasak.
Kuramazsın.
Kurarsan dışlanırsın.
Dışlanırsan ne itibar ne hürmet ne de saygı.
Oysa sadece insan olmak bile itibara, hürmete saygıya layık olmaya sebep değil mi?
Ama popüler kültür öyle demiyor.
Sıradan şeyler, sade ve basit şeyler ya da düz şeyler.
Kim ne derse desin.
Çatlasın isterse el alem.
Bence bugünlerde en çok lazım olan şeyler. Sade, sessiz ve gereksiz kalabalıktan uzak bir yaşam.
Ve biraz da sıradan şeyler.
