Neyleyim ben mülkü yalan dünyada
Üryan geldim yine üryan giderim
Her ne alsam yine kalır dünyada
Üryan geldim yine üryan giderim
Şan şöhret sarsa da ruhumu baştan
Gönlüm vuslat bulsa da ezeli aşktan
Ne yazar çıkmasam da sırça köşkten
Üryan geldim yine üryan giderim
Bir türlü durmadı nefsimin hızı
Toplamak istedim gökten yıldızı
Görmeden gelecek baharı yazı
Üryan geldim yine üryan giderim
Tamah ettim yoktan dünya malına
Yaradan rızkını verir kuluna
Emr-i Vaki olup Hak’kın yoluna
Üryan geldim yine üryan giderim
Kör nefsim artık uyansa rüyadan
Vazgeç nefret kinden vazgeç riyadan
Ebedi sandığım fani dünyadan
Üryan geldim yine üryan giderim
Kulfani nefsime verdim yaşımı
Gururum emrine diktim kaşımı
Bırakıp toprakta mezar taşımı
Üryan geldim yine üryan giderim
