Güzelleri, Allah güzel yaratmissa ne söylenebilir ki; insanlarin güzelleri, hayvanlarin güzelleri, sehirlerin güzelleri ... "Velhasil; güzelliklerin de güzeli ÜNYEMIZ için yakisir. Zira, bugünün dünyasinda güzeller ve güzellikler, hakkini alir. Çünkü, yasayan insanlarin, günün sartlarina uygun olarak güzele, güzel deme ve hakkini verme zaman ve zemini müsaittir. Geçmiste insanlar, bu kadar bol vakit, ortam, imkân ve zemin bulamadilar. Allah'in, dünya üzerinde yarattigi en müsait zaman, zemin ve ortamda yasiyoruz da belki farkinda degiliz. Ulasim, emniyet, saglik, bolluk ve belki de en önemlisi, ILETISIM yönünden her imkânin var oldugu bir dünya...
Kiymet bilme ve takdir etme konusunda insanlar; doyumsuz, sabirsiz, sükürsüz ve bigisiz olabilirler. "Bilgisiz" ifademe belki hemen itiraziniz olabilecektir. Ancsk, benim ifademi, Yunus'un;"Ilim, ilim bilmektir; ilim, kendin bilmektir. Sen kendin bilmez isen, ya nice okumaktir " degerlendirmesinde, düsünürsek bana hak vereceginizi tahmin ederim. "Kendini bilen, Rabbani bilir" demisler, akil sahipleri. Bugünün insani, Rabbini tanima konusunda çok nankör ve acizdir. Çünkü filozoflar:"Insan aklinin ilk görevi, yaraticisini bulmak ve tanimaktir." diyorlar. Yaraticiyi tanimadan, yaratilmislarin zevkine dalivermek, insani nankör, bilgisiz ve cahil yapar. Onun için Allah (C.C.) , Edebiyat yarismalari yaparak dereceye giren eserlerini Kâbe duvarinda teshir eden Araplara, "Cahil" ifadesini kullanmistir. Yaratani tanimadan, yaratilanlar takdir edilemez. Öncelikle, eserin sahibi olan Allah, taninmalidir. Eser, insanin kendisidir. Kendini bilen, Rabbini tanir. "Yaratani biliriz, yaratilandan ötürü" diyor ya büyük Yunus.
Ünye'mizin güzellerini ve güzelliklerini iyi taniyabilmek için, onu güzel Yaratani tanimak gerekir ki, güzeller ve güzellikler takdir görsün. Aksi halde doyumsuzluklar, insani kör ve sagir yapar.
Saygi, sevgi ve selâmlarimla...